Well, hi guys! Ngayon ko lang ulit nabuksan ang blog kong ito .. At dahil dyan, naisipan kong gumawa ng article.
Halos lahat ng tao sa mundo ay naranasan nang magmahal at mahalin. Everybody goes gaga when they here stuffs about love. Pero bakit may mga nasasaktan at umiiyak pa rin dahil dito?
Ito ang ilan sa mga theories ko:
1. Masyado tayong eager na makahanap ng mamahalin. - Minsan, na-oover do na natin ang paghahanap sa LOVE. Minsan, hindi na natin namamalayan na tayo na din pala ang nahihirapan. Na, hindi din naman tayo naging masaya.
2. Kapag meron tayong minamahal, we give our all. - Alam naman natin na sobrang sarap magmahal di ba? Pero parang minsan, we give them so much more than we can give. Lahat-lahat ibibigay mo. Lahat-lahat para lang sa ika-gaganda ng relasyon nyo. Pero hindi mo na namamalayan na wala ka na palang tinirang pagmamahal para sa sarili mo. Na yung care at love na dapat para sa iyo na, ibibigay mo pa. Kay minsan, natatawag tayo na martir. Kasi, kahit sobrang walang-wala ka na, magbibigay ka pa rin.
to be continued....
